Donkere wolken, gevuld met regen, pakken zich samen aan de horizon. Ze beloven weinig goeds. Je voelt de dreiging en vraagt je af: wanneer zal de eerste druppel vallen?
Het enthousiasme spat ervan af!
Dan voel je ineens die eerste spat op je huid. Je kijkt omhoog en ziet de wolk die je zonet heeft natgemaakt. Maar is dit wel zo? Hoelang was die druppel immers onderweg? Goeie vraag!
Verschillende factoren spelen hierbij een rol:
De afstand die het druppeltje aflegt, hangt uiteraard af van de hoogte van de regenwolk en ligt typisch ergens tussen de 1 en de 4 kilometer.
De snelheid wordt dan weer bepaald door het gewicht van de druppel. Grote druppels bereiken snelheden van 9 meter per seconde terwijl kleinere maar 2 meter per seconde halen.
Stel, een druppel valt met een snelheid van 5 meter per seconde vanaf een hoogte van 2000 meter. Dan is onze dappere druppel ongeveer 400 seconden onderweg, oftewel ongeveer 7 minuten.
Ter vergelijking: een rit in de Python in de Efteling duurt slecht 2 minuten en 10 seconden.
Dus dat spatje, dat nu net van je neus druipt, heeft er al een leuke vlucht opzitten. Je kan het je zo voorstellen dat het vol verwachting de moederwolk losliet en in een lange swoop naar beneden raasde. Onderweg enthousiast gillend van "Yihaaaaaaaaa"!
Wat is dat toch met dat streepje van die partij? Het maakt mij altijd zo nerveus. Komt het na de N of toch na de V?
En waarom toch? Wat is er mis met de Nieuwe Vlaamse Alliantie? Die naam dekte immers helemaal de lading. Na de Volksunie, de VU, de VVP, de VNP, VU-ID en Spirit was het wel eens tijd voor een alliantie en dan mag het van mij ook direct een nieuwe zijn.
Maar neen, dat was allemaal veel te gewoontjes. Nieuw-Vlaamse Alliantie zou het kind gedoopt worden. Maar wat bedoelen ze nu met dat Nieuw-Vlaams? Ik ben ervan overtuigd dat weinige N-V-A-stemmers daar een antwoord op weten te verzinnen. Even googelen leert ons ook snel dat er geen andere combinaties voorkomen. Vergeet dus Nieuw-Vlaams behang, Nieuw-Vlaamse dressoir of Nieuw-Vlaams rund (alhoewel,... euh neen, ik hou mijn manieren).
Maar misschien is het een iets minder subtiele manier om zich te verzetten tegen het verleden, het Oud-Vlaams als het ware. Maar wat maakt het dan allemaal zo Nieuw-Vlaams? Een nieuwe spelling? Een nieuwe taal? Latijn? Een nieuwe manier van je identiteit te beleven? Wie zal het zeggen?
Hop. Hop. Daar springt het puntje...
Maar we moeten ons geen zorgen maken. Bij de partij zelf weten ze het ook niet meer. Getuige hun logo. Is het al iemand opgevallen dat in het logo geen streepje meer voorkomt.
Of is het dat vierkantje? Dat staat dan toch op de verkeerde plaats. Misschien is het wel een accent (zoals in 't Frans). NV'A? Misschien wel, hmm...
Inderdaad een goeie vraag voor B-DW. Kan hij daar misschien eens zijn mening over tweeten.
Het had allemaal niet zo erg hoeven te zijn. Onzen Axel was erg nerveus en zijn gezang leed er duidelijk onder. Dus ja, een plaatsje in de finale missen... het zat er aan te komen. Maar wat ging er dan wel door naar de finale? Een draak uit San Marino met "Maybe" en een Ijslandse troep Teletubbie-baardapen! Wat? Neen, die schande wens je je ergste vijanden niet toe. Dus Axel, hou je sterk. We still believe in you!
Zie je deze gasten in je fitness, vermijd dan best de douches. Trouwens, zullen we vandaag nog meer mensen met baarden zien? Geen idee...
Maar genoeg getreurd... euhm... er staat weer een verse lading liedjes te wachten en daar kunnen we enkel maar... o, wat is het woord... ah, depressief van worden. Prozac nodig, en snel!
Malta: Heb ik dat goed gehoord? "Look me in the eye and let you find my balls", jawel! En dan iets met "ride me"? Wat een schunnige man. En op naar het volgende liedje... 0 points.
Israël: Een deel van haar bagage is ze kwijtgeraakt in de luchthaven. Spijtig, want haar outfit is niet compleet zo zonder die zweep en handboeien. Maar met die zwoele stem en dat catchy tunetje, maakt ze alvast heel veel goed. 10 points.
Noorwegen: Ergens heeft die gast pijn. Ik vermoed aambeien. Of misschien wel een gescheurde voorhuid. Maar hij krijgt wel half Europa in slaap met zijn gekweel. Dat moet je hem wel nageven. 0 points.
Georgië: Iemand moet hier wel een bak bier aan verdienen. Ergens in een Georgisch café sprak een zatte kloot: "Jij durft... hik... niet met een parachute... hik... op het podium van Eurovision Song Contest staan." Een bak bier, dus... 0 points.
Polen: Deze ganse delegatie uit Polen werd betaald met dienstencheques... en dat kon je eraan horen. Maar het podium is nu wel weer helemaal proper. 1 point.
Oostenrijk: De titel van de nieuwe James Bond is bekend: The phoenix has risen. Eindelijk iemand die dit podium perfect weet te benutten. En van alle mannen met baarden, heeft zij de meest verzorgde. Dat verdient ook extra punten. 12 points.
Lithouwen: Weer iemand met verloren bagage. Deze outfits komen met een lederen masker en een rubber balletje. Dat laatste is volgens mij het grootste gemis. Het had mij een Perdolan kunnen besparen. Voor de outfit krijgen ze wel disproportioneel veel puntjes. 5 points.
Finland: Jongens, jongens, toch. Ga eens terug in jullie zandbak spelen! Was er geen plaats meer bij "Eurosong for Guys without Pubes". 0 points.
Ierland: Typisch! Nu er eindelijk eens mannen in rok op het podium staan, vergeten ze de windmachines aan te zetten. Geen zak aan dus! 2 points.
Wit-Rusland: Inderdaad, dat missen we nog. Mannen, netjes in het pak, die met wat janetterige moves vrouwtjes willen versieren. Klinkt overtuigend. Zeker, tijdens het songfestival. Jawel. 3 points.
V.J.R. Macedonië: Een asymmetrisch kapsel! Een lesbienne! Wat dansertjes! En een leuk deuntje! Ik heb echt geen inspiratie meer. 8 points.
Zwitserland: Met mooi gefluit lok je zo wat hitsige dametjes. En dat is dan ook de strategie van deze gigolo. Werkt niet bij mij. Ik heb het niet zo voor fluiten. 4 points.
Griekenland: Nu is het genoeg! Al die gasten vanavond hebben hun kleren gekocht bij Succes Kleding Mertens. Wat is er mis met een bloot torso? En wat een mooi effect zou dat geweest zijn om zo dat mannenzweet te zien opspatten rond die trampoline. Of laat ik me weer teveel gaan? 6 points.
Slovenië: Mooi, he. Zo een fluit! Alleen ze mag er niet op blazen, want alle muziek staat op CD, verdekke! Dan wordt het enkel maar een beetje knuddig gewaggel met de fluit, meisken. 7 points.
Roemenië: Het is een mirakel! Ik heb het overleefd. Twee semi-finales. Helaas ben ik helemaal gefrustreerd, want uit deze hersenloze eenheidsworst kan ik echt geen favoriet kiezen. Oops, sorry er was nog een liedje bezig. Hey, hoe grappig. Een ronde piano. He. He. 0 points.
Waarom blijf ik toch kijken? Ik weet het niet meer. Elk jaar vinden ze de eenheidsworst weer helemaal opnieuw uit. Ik mis Guildo hat euch lieb! Of Paul Oscar. Neen, Pas-de-deux. Of Dana International. Gosh. Die goeie oude tijd. Ik word oud, niet?
Wat? Is er al weer een jaar gepasseerd? Mijn beide trommelvliezen resoneren nog steeds na (in fase) van de vorige inzending van Roemenië of er staan al weer 37 pareltjes van de wanhoop klaar.
Dit krijg je als je met flatulentie op het podium stapt. Op Axel na, brengt Portugal het beste mannelijk vlees van de avond op het podium. Kortom, het valt dik tegen vandaag.
O jee, de zaal is gigantisch! De vliegende camera's gaan weer recordsnelheden halen, mij dunkt. Hela? Drie presentatoren. Maar jongens toch. Ene voor de lidwoorden, ene voor de werkwoorden en een voor de lijdend voorwerpen. Mooi verdeeld. Mooi beginfilmke, dat wel.
Niemand begrijpt nog waarom, maar ergens tussen het begin en het einde van dit festival willen de organisatoren perse dat er liedjes worden gezongen. 't Zal wel iets met een of andere traditie te maken hebben, zekers? Allez, hier gaan we dan:
Armenië: Hij heeft gemakkelijk praten: "Don't cry, don't cry." Met zo een stem, daar moet ik van huilen. Gelukkig beseften de podiumtechnici dit ook en mixten ze er op het laatste moment nog wat dub step door. Maakte het net verteerbaar. 4 points.
Letland: Wat weinigen weten is dat "To Bake a Cake" een letterlijke vertaling is van "cept kūkas" wat dan weer een populaire Letse uitdrukking is voor "kaka doen". Nu je dit weet, kijk je toch net even anders naar deze inzending. Maar wie ben ik om te betwisten dat die jongen heel blij is dat hij kan... tja... kakken. 0 points.
Estland: De uitdaging: schudt de zangeres zoveel mogelijk door elkaar zonder dat het aan haar gezang te horen valt. Resultaat: missie gelaagd. Spijtig genoeg waren ze vergeten een origineel liedje te verzinnen. 6 points.
Zweden: Daar zit ons Dana Winner dus. In Zweden, begot. Catchy liedje, al vind ik het misschien wel wat te ver gaan dat nu gans Europa weet hoe die madame klaarkomt. Aaaijaaaiejaaaaie. 10 points.
Ijsland: Ik ben helemaal mee met deze tekst. Hier staan de Teletubbies en ze zoeken naarstig naar hun vriendje Laa Laa. Verdienen alvast de prijs voor het snelst vergeten liedje. 0 points.
Albanië: Tijdens de repetities hadden ze zoveel rook op het podium gespuwd dat men de zangeres niet meer kon zien. Nu hebben ze dat opgelost door haar op een verhoogje te zetten. Was niet nodig geweest want veel presence heeft ze niet. Wel keigoeie stem. 8 points.
Rusland: Wippen op het podium. Wie had dat ooit nog durven voorspellen. Spijtig dat het twee meisjes zijn. Meest knuddige act van de avond. Hoop ik. 1 point.
Azerbeidzjan: Eerst een wipplank. Nu een trapeze. Straks een nummer met messen? Please, please! Ik wil bloed zien. Vooral van die inzendingen die starten als ballade en eindigen in bombastische puree. 2 points.
Oekraïne: Mens, ga uit de weg. Ik kan dienen geile hamster in da rad ni goe zien (had ik het daarstraks over een messennummer?). Nu staat ze der weer voor. Stoem wijf! 3 points.
Waarom was dit soort beelden niet goed genoeg voor Eurosong? Is het festival plotseling straight geworden?
België: Onzen Axel, se. Een act die geen act nodig heeft. Maar waarom zetten ze dan zo een spook op de achtergrond. Ok, Axel staat daar te sterven, maar dat is nog geen reden om er Margriet de Dood achter te laten poseren. Krijgt iets morbide. 5 points.
Moldavië: Weer een madame. Potverdorie. En daar wat gastjes rond laten lopen, lost het probleem niet op. Ook hier proberen ze met dub step de schade te beperken. 7 points.
San Marino: Dit is zo grappig! De (weeral) madame heeft duidelijk een nieuw woordje geleerd. En dat zou maybe wel eens maybe kunnen zijn. Maybe een winner? Volgend woordje dat ze gaat leren: Absolutely not! 0 points.
Portugal: Eindelijk wat afwisseling. Een Zumba-les voor beginners. Ik hoor strofes uit de Lambada en daar was ik ook al een grote fan van. 0 points.
Nederland: Mensen, de muziek staat allemaal op cd! Dus waarom met een gitaar op 't podium staan? En vooral die drummer. Ga naar huis, joh. Mooi als een stukje uit Broken Circle Breakdown, maar Eurosong? Niet echt. 0 points.
Montenegro: Gek, maar dit Montenegrees lijkt evenveel op Engels als het Engels van de andere landen. Nu is er eindelijk nog eens een man aan 't zingen en dan is het weer een zeemzoete ballade. Ze hebben daar in Kopenhagen iets tegen mij, hé. De act van de schaatster is wel knap. 0 points.
Hongarije: Ik heb ondertussen al blauwe ballen van het gebrek aan seks op het podium. En dan zetten ze dit heet stuk voor mijn neus. En whoops weg is mijn twaalf. En dub step die niet gebruikt wordt om de zwaktes te verbergen. Ik trek me nu even subtiel terug. 12 points.
Tenzij dienen gast van Hongarije nog langs komt om iets te drinken, kruip ik nu onder de lakens, dromend van een betere tweede finale... not really!
Live commentaar bij Eurovision Song Contest 2020 rechtstreeks vanuit Hafnarfjörður, IJsland:
André Vermeulen: "Eva Daeleman, die loempe teef!"
André Vermeulen: Welkom op de 65ste editie van hét grootste mietjes… euhm, sorry liedjesfestival van Europa. Een leuke locatie dit jaar, Tom?
Tom De Cock: Jawel, André. Net geen boerengat, maar toch amper groter dan jouw voorhoofd. Ha ha. Leuk trouwens dat wij nog eens mogen presenteren, toch?
André: Zeg dat wel. Toen Eva Daeleman zich schandelijk versprak in de titel van het winnend lied van vorig jaar, kon ze het wel vergeten. “Der angt nogwa caca anje mjond”. Zo moeilijk is dat nu ook weer niet. Loempe teef!
Tom: Je zegt het. Velen misten trouwens mijn kwaliteit om doorheen de liedjes te lullen met mijn onkunde. Daar kan die Peter van den Aldi een puntje aan zuigen. Waarom slechts één avond dit jaar?
André: Zoals je weet, heeft Vladimir Putin weer vlijtig extra staten geannexeerd. Zo schieten er steeds minder deelnemende landen over. Zeker niet genoeg om preselecties mee te vullen.
Tom: Gelukkig kan het vroegere België nu 3 liedjes inzenden.
André: Niemand snapt waarom, maar dat heet dan confederalisme. Hebben die verkiezingen dan toch tot iets goeds geleid.
Tom: En bovendien sturen de Walen nu een Vlaming!
André: Jawel, Patje Krimson heeft eindelijk een deelname kunnen versieren met zijn “Stoma”-project. Trouwens het liedje van de Oostkantons wordt door Karl-Heinz Lambertz himself ingezongen. Een grote kanshebber!
Tom: En maken de Vlamingen dit jaar een kans.
André: De bookmakers zeggen van wel! Al is het sturen van een zingende foetus misschien wel een gok. Wel helemaal in lijn met onze traditie van steeds jonger en dommer.
Tom: Ach, de glorietijden met Petra zijn allicht voorbij?
André: Inderdaad, maar over de overwinning van Petra in 2017 spreekt men nog steeds. Het heeft het Eurosong-gevoel bij ons een serieuze boost gegeven.
Tom: Om nog maar te zwijgen de opleving van de SM-scene in Vlaanderen!
André: Het was inderdaad een gewaagde act.
Tom: Knap hoe ze dat ganse lied met een rubberen bal in haar mond heeft gezongen.
André: Al hoorden velen geen verschil met haar normaal gezang. De acts gaan soms echt wel ver.
Tom De Cock: "Hey, wat is dat?"
Tom: Bedoel je de bloederige act van Oostenrijk vorig jaar?
André: Ja, wat een gruwel. Gelukkige leidde dat tot het invoeren van de regel dat het geslacht van de artiest voor en na het lied gelijk moet blijven.
Tom: Hey, wat is dat?
André: Euhm, een dubbel-zijdige dildo...
Tom: Neen, ik bedoel op het scherm.
André: Ah, dat is de inzending van de UK. Naar goede gewoonte sturen ze dit jaar een goude oude: Dusty Springfield.
Tom: Een unicum, een dode op het podium!
André: Niet echt, want dat hebben ze in 2012 met Engelbert Humperdinck ook al geprobeerd. Maar dat...
Tom: Oei, wat gebeurt er nu.
André: Sorry, mijn handen zijn koud.
Tom: Neen, op het scherm. Alle lichten gaan uit.
André: ...
Achteraf bleek dat Putin die avond ook IJsland had geannexeerd. Van André en Tom heeft nadien niemand nog iets gehoord.
Het einde komt in zicht... allez, van de geplande werken dan toch. Enkel de plakker nog die hier en daar wat pleisterwerk moet komen herstellen en we kunnen starten met het verfwerk, joepie!
Een werk van maanden: het dak isoleren. Nu enkel nog het dampscherm bevestigen en aftapen... Het heeft veel voeten in de aarde gehad, maar eindelijk kunnen we onszelf in de spiegel bekijken. Wekenlang was mijn haar niet om aan te zien. Door trial-and-error zijn we erin geslaagd om onze schakelaars te labellen. Jawel, de binnendeuren staan op hun plaats. Lang leve de privacy!
Omdat het weer een tijdje geleden is, en op de vooravond van het plaatsen van de laatste binnendeur, nog even een korte samenvatting van de laatste aanpassingen aan ons huis. Ondertussen zijn we al druk bezig onze tuin te plannen.
De afwerking van de keuken: het keukenblad. Groot genoeg voor vijf eters. Net geen bouwvakkersspleet bij de opa's die laminaat aan 't leggen zijn in de kamer van Anne-Floor. Anne-Floor helpt papa de laatste hand te leggen aan het laminaat. Om de domotica in kaart te brengen, moest ik de schakelaars openen en de draadjes tellen... leuk! Pas geïnstalleerd: de verlichting voor onze tuin. Ze kunnen tot in Leuven zien dat wij in de tuin zitten en als je binnen zit lijkt het net of het nog middag is.
Er was weer veel te vertellen, maar te weinig tijd. De verhuis en zo liet niet toe om mijn blog te onderhouden. Maar dat halen we zo weer in. Terug naar eind januari: de keuken wordt geïnstalleerd en omwille van een 'foutje' sneuvelen 2 toestellen die niet veel weerstand bieden tegen een overrompelende 400 Volt. Oesje.
Dag 1: het skelet van de keuken is al zichtbaar. Op dit moment zitten alle apparaten nog in hun doos en... zijn niet defect. Natuurlijk geeft al dat keukengeïnstalleer veel stof. Gelukkig staat de anti-stofbrigade steeds paraat. Oei, gevaar! De apparaten staan al in de kast. Waar moet die kabel van 400 volt nu aangesloten worden? De installateur klaar om zijn gebed te starten: "Laat ons bidden voor de gesneuvelde oven en dampkap."
Het was het onderwerp van vele dromen (en nachtmerries): de trap! Uiteindelijk was het dan zover. Ja, ik was blij dat ik speciaal een dag verlof had genomen, want een trap zetten, dat het is pas echt vakwerk! Het moment van de eerste bestijging van de trap werd spijtig genoeg niet vereeuwigd, maar het zal altijd een speciaal moment voor mij blijven. [pinkt een traantje weg...]
Hier moet dus ook nog een leuning komen, he papa? Gelukkig nog niet gemonteerd, want het had zo uit Esher-tekening kunnen komen. Nog geen minuut voordien stond die gast op dat plankje het ganse gewicht van die trap te torsen... en dat 10 minuten lang. Geen job voor mij! Het eindresultaat! Toch nog eens nadenken over hoe ik een totaalbeeld in de fotolens krijg...
Ja, ik weet het: ondertussen gaat het gerucht dat onze trap al geplaatst is. Maar om jullie nog wat in spanning te laten eerst nog een serie foto's over de dakisolatie, een onderneming waarmee mijn pa en ikzelf nu toch al enkele dagen zoet zijn.
Dit is de toekomstige kamer van onze dochter, nu even tijdelijk een opslagdepot voor isolatiemateriaal. Na de eerste dag werk was het resultaat zichtbaar, maar teleurstellend gelimiteerd. Na drie dagen waren we toch al iets optimistischer over onze voortgang. Na een dagje isolatie plaatsen, heb je wel nood aan een bad om al die irritante glaswol weg te spoelen. Spijtig genoeg was er nog geen water.
Comments