Van de 144 epistels die ik tot nu toe voor mijn blog heb geschreven zijn er 17 die handelen over de masturbatorische wereld van de politiek. Dat is net geen 12 procent. Op zich vind ik dat nog geen slechte prestatie, wetende dat ik eigenlijk helemaal geen politiek beest ben.
Meer nog, telkens het moment weer daar is dat ik word uitgenodigd om een bolletje te kleuren (volgende afspraak 13 januari 2011), kom ik steevast tot de vaststelling dat er in de Belgische politiek geen enkele partij is die mij echt enthousiast kan maken. Uit pure wanhoop stem ik dan weer op Groen! en dan nog enkel omdat ik de magere illusie koester dat die compromis-idealisten nog wel een paar centimeter verder kijken dan hun wijsneus lang is. Wat zeker niet hetzelfde zeggen wil als dat ik volledig akkoord ga met hun programmapunten. No way.
Maar soit, 17 keer heb ik mij ‘nerveus-maar-nog-net-niet-kwaad’ gemaakt over de complete [vul in naar believen: doel, nutte, inspiratie, visie, ...]-loosheid van al die geblutste kweeperen in 't parlement en 16 keer eindig ik met een gevoel van machteloosheid.
Ja, vandaag ben ik vastbesloten: deze post gaat niet in mineur eindigen. Neen, er is immers reden tot groot feest. Hoera!
Na ruim zes maanden gebakkelei over financieringswetten en pseudo-gekrenkte egofielen mogen wij collectief blij en verheugd zijn niet in Italië wonen.
Jawel, op onze blote knieën moeten wij Di Rupo, De Wever, Beke, Genez, Van Besien, Milquet en konsoorten danken omdat zij niet Berlusconi heten. Je zal maar Italiaan zijn en vastbesloten die geile ouwe zak van een Berlusconi zonder pardon weer op te hijsen mocht hij ooit van zijn gulden regeringstroontje sukkelen. Welke absurde kronkels moet je dan wel in je hersenpan hebben liggen?
Een bloemlezing:
- Naar aanleiding van de verkiezingen in Amerika noemt Berlusconi Obama mooi, jong en gebruind.
- Na het nieuws van de aardbeving in Abruzzo die meer dan 200 doden eist in april 2009 steekt Berlusconi de Abruzzese bevolking, genoodzaakt tot een tijdelijk onderkomen in tentenkampen, een hart onder de riem met jullie moeten het beschouwen als een weekendje op een camping.
- In september 2001 flirt Berlusconi met de islamitische na de uitspraak dat de westerse beschaving superieur is aan de Islamitische cultuur.
- In 2003, als Berlusconi debuteert als voorzitter van de EU vergadering, maakt hij een zeer goede eerste indruk als hij vindt dat de Duitse socialist Martin Schulz zeer geschikt zou zijn voor de rol van Kapo in de nieuwste film over de Holocaust.
- Tegen de Italiaanse krant La Voce di Rimini zegt Berlusconi in 2003 dat zijn landgenoot Mussolini, in tegenstelling tot Saddam Hussein, best wel mee viel.
Dus als je de Belgische politiek weer even niet meer ziet zitten (dat overkomt mij slechts enkele keren per dag), denk dan maar: gelukkig is het niet zo erg als in Italië. Oef! Bij mij helpt dit alvast zeer goed...
...tot ik Didier Reynders bezig zie, natuurlijk.
Comments