Ssst, ze slapen...

Joeha, gelukt. Nu moet ik wel stil zijn want mijn beide papa’s liggen uitgeteld te snurken in de zetel. Die oudjes denken nog steeds dat ik niet kan kruipen en dat is maar goed ook. Want waarom zou ik laten zien dat ik dat al lang kan? Zolang zij mij alles brengen wat ik maar wil? Hi, hi. Ze moesten eens weten.

Het was vandaag wel niet zo moeilijk om ze zo moe te krijgen. Daar zat het weekend zeker voor iets tussen. Nu kan ik dus lekker mijn gang gaan op de laptop (wanneer gaan die twee eindelijk eens een iPad kopen, zoals die slimme oom Lander, …).

Zonet nog even papa Geert’s blog gelezen. Tjonge, tjonge, wat kan die zagen. En dan hoor ik de papa’s zo vaak zeggen: “Amaai, wat kan ons meisje zeveren.” Dat is dus echt wel straf, hé. Hebben die dan die blog nog niet gelezen? Dat is pas zeveren. En maar zagen over 3-D en hoe belachelijk die politiekers toch zijn. Man, man, toch.

Niet verder vertellen, hé. Maar ik denk dat papa Geert eens goed van bil moet gaan. Jawel. Al die frustraties uit die blog moeten toch wel ergens vandaan komen. Ik hoor die twee in het kamertje naast mij wel bezig, zene. Als het weer van “sssst, straks hoort ons meisje ons” is, dan hoef je er voor mij geen tekeningetje bij te maken. No way. ’t Is zo goed alsof ik het al gehad heb!

Maar allez, het was dus een erg druk weekend omdat… het mijn eerste feestje was! En dat is natuurlijk zeer belangrijk. Ik was dus echt op van de zenuwen. De uren voordien kon ik geen oog dicht doen. Zo nerveus was ik. En je zou voor minder. Al die mensen. En allemaal voor mij!

Ik heb dan ook mijn best gedaan om zo goed mogelijk voor de dag te komen. En altijd blijven lachen, natuurlijk! Als gastvrouw heb je immers een belangrijke verantwoordelijkheid. Het meeste last had ik natuurlijk met de twee papa’s, maar dat is geen verrassing. Neen, aan die twee heb ik nog erg veel werk.

Dat was zeker niet het geval met een paar van de gasten. Der zat daar toch zo een knap ventje bij, waarvan ik dacht: nou, die mag mijn DVD’s van Bumba wel eens komen lenen. Tsjaka! Was wel grappig toen ik zijn tutter vastgreep. Hij moest er zowaar van blozen. Ik heb hem achteraf stiekem om zijn telefoonnummer gevraagd en hem direct in mijn gloednieuwe GSM gestoken.

Hmmm. Ik hoop dat de papa’s hem niet vergeten uit te nodigen op het volgende feestje. Jammy!

Oei, ik moet ermee ophouden want ze worden wakker. Tot later, kiddies!