Met de billen bloot - deel 2

By Geert, 3 November, 2010

Waar was ik gebleven? Juist, ja. Ik heb duidelijk gemaakt dat het voor mij een continue strijd is om ergens géén mening over te hebben en dat ik bovendien dit gevecht steeds met verve verlies. Samengevat: ik heb over alles een mening.


Inderdaad!

Maar waarom moet die mening dan steeds zo negatief zijn? Ik citeer een facebookquote: “[Ben jij] nog altijd tegen alles?”

Aha, zoiets moet ik uiteraard tegenspreken. Want mocht ik inderdaad tegen alles zijn, dan geldt dit evengoed voor deze uitspraak. Maar ga ik ermee akkoord dan lijkt mij te worden neergebliksemd nog een te milde straf. Je kan immers niet tegen alles zijn en dan die uitspraak zomaar in het wilde weg accepteren. Laat dat duidelijk zijn. Kortom ik ga er niet mee akkoord, maar ben het er wel mee eens.

Toch kan ik moeilijk ontkennen dat ik geregeld iets in de grond probeer te boren. Een alfabetisch overzichtje: 3-D, Apple, banken, Blackberry, BMW, Bumba, Dag Allemaal, Didier Reynders, Eurosong, fitness, Fnac, de horeca, Novotel, IBM, Intel, justitie, management, Microsoft, mode, politiek, De Post, reclame, religie, Studio 100, Telenet en voetbal. En dat is nog maar een begin.

Nochtans begrijp ik maar al te goed dat mijn zogeheten negativisme wel een serieus negatieve bijklank krijgt. Zeer onterecht natuurlijk! Immers, hoeveel waarheid schuilt er niet in “plagen is liefde vragen”. Laat mij dit even illustreren.

Het spinnen van een cynische opmerking vereist een zekere vorm van mentale alertheid en energie. Vaak is het veel eenvoudiger om gewoon de schouders op te halen en wat dierlijk gegrom te produceren. Niets doen en de materie negeren is zelf nog makkelijker. Maar neen, de geboren cynicus zwoegt en puft om de ultieme oneliner te produceren.

Waarom?

Wel de codewoorden zijn hier betrokkenheid en engagement. Immers, iemand die zich kwaad maakt omwille van een bepaalde situatie, maakt tegelijkertijd duidelijk dat hij het hoog op zijn lijstje van belangrijke onderwerpen heeft staan. Hij is betrokken. Bovendien gaat de professionele cynicus ervan uit dat het toch wel anders kan. Wat baat het om cynisch te zijn over de regen die omlaag valt? Of dat rotsen hard zijn? Neen, cynisme is pas geslaagd als het contrast tussen hoe het is en zou moeten zijn duidelijk naar voren komt. Dat geeft blijk van een vorm van engagement, hoe beperkt soms ook.

Een geëngageerd cynicus, that's me!

Veel erger zijn zij die niet reageren. Die slikken en zwijgen. Met het systeem meedrijven en wel zullen zien waar ze terecht komen. De wereld gaat om zeep en dat is genen zever. Dat het klimaat binnenkort helemaal ontregeld zal zijn, de zeeën overbevist, dat de kloof tussen arm en rijk bijna onoverbrugbaar wordt, dat multi-nationals gaan bepalen hoe wij ons moeten gedragen, dat wij van technologie onze nieuwe religie maken, dat politieke ethiek een vies woord is geworden… dat is wat er op het spel staat.

Het enige wat je een cynicus kan verwijten is dat hij naïef is in het geloof dat het beter kan… als dat geen cynische opmerking is, dan weet ik het niet meer!

Comments