Meer dan 640KB

By Geert, 19 August, 2010

Ik ben weer een gelukkig mens. Gisteren heb ik met succes twee armoedige DDR2 geheugenbankjes van 500MB vervangen door 4 kolossen van 1GB. Nu is dat een operatie waar ik telkens met een onzeker gevoel naartoe leef, omdat ik toch vrees die tere chips met de brute, mannelijke kracht van mijn statische elektriciteit te roosteren. Maar ik had mijn voorzorgen genomen en mezelf een anti-statisch polsbandje aangedaan. Zeer verstandig. En sexy. Zo met een spiraalsnoer. En krokodillenklem. Yeah!

Toch volgt er nog altijd een spannend moment wanneer je na het monteren de pc weer aanzet. Deze keer bleef gelukkig het gevreesde bios-gepiep uit en startte mijn computer netjes op. Meer nog, ik merkte dat hij bij het opstarten al een gelukzalig gespin liet horen. Mijn computerken was weer tevreden. Mocht hij een bos haar hebben gehad dan had ik er vol contentement wat in geroeffeld. Ja, ook ik was erg blij!


Wie had ooit gedacht dat zo een latje
mij gelukkig kon maken?
Pas toen ik Adobe After Effects opstartte viel ik helemaal van mijn stoel. Jesus, Maria, Jozef! Waarom heb ik voordien al die tijd verloren met naar dat splash-scherm te staren, terwijl de oplossing zo voor de hand lag? Het duurt nu amper 3 seconden, of ik zie de tool-tip van de dag al verschijnen. Voordien kon ik zonder problemen mijn kat ontharen en met dat haar een sierkussen vullen (en met pareltjes decoreren) alvorens ik weer beweging zag op mijn scherm.

Je begrijpt dat ik van puur geluk begon rond te huppelen in de kamer, al zingend van la-di-di, la-di-da, en dat vooral omdat ik erbarmelijk weinig liedjesteksten van buiten ken. Voor iedereen met een nogal visueel gedreven verbeelding: ik droeg toen enkel nog een onderbroek omdat je typisch geheugen vervangt net voor het slapengaan, dat is evident. Die onderbroek geldt op zo een moment vooral als beveiliging tegen onvoorziene omstandigheden, want alhoewel een computer voornamelijk uit micro-elektronica bestaat, bevat het nog steeds opvallend veel roterende onderdelen. Daar kan ik van meespreken, maar dat is voor een andere post...

Soit, die nacht droomde ik over onze grote vriend Bill Gates, die als een bezetene liep te verkondigen:

"640K ought to be enough for anybody."

Dit is zijn onovertroffen uitspraak uit 1981 die in de analen van de computergeschiedenis op een speciaal daarvoor vergulde bladzijde prijkt. Wat hebben we daar vroeger om gelachen. Die Bill, toch!

Alleen, deze quote blijkt achteraf volledig verzonnen te zijn. Er bestaat immers nergens een correcte referentie naar deze uitspraak. Bill zegt zelf:

"Meanwhile, I keep bumping into that silly quotation attributed to me that says 640K of memory is enough. There's never a citation; the quotation just floats like a rumor, repeated again and again."

Da’s inderdaad spijtig. Het was zo een sappige uitspraak. Nu ja, ik heb alvast weer een performante computer, dat is wat telt. Vanavond drapeer ik er mijn zwarte pruik op, zodat ik eens goed in zijn haar kan roeffelen... nem!

Comments