Geef ons Eurosong terug!

Oslo, 29 mei 2010. Een dag die de geschiedenis zal ingaan als het begin van een ongekende catastrofe. Inderdaad, de H1N1-pandemie en de IJslandse aswolk verbleken in het niets in vergelijking met wat er Europa die dag te wachten staat. Wetenschappers waarschuwen nu al voor de gigantische snelheid waarmee het kwaad zich zal verspreiden, maar vinden spijtig genoeg nergens gehoor.

Man of vrouw, de inzending van Servië
is niet erg genderspecifiek

Omstreeks 21u zal het eerste slachtoffer vallen en na een paar minuten zal de helft van de Europese bevolking verzonken zijn in een diepe, comateuze slaap.

Inderdaad, na enkele edities die toch een bepaalde mate van entertainment konden bieden, stort de 2010-editie van het Eurosongfestival zich in een bad van onmenselijke en gepatenteerde saaiheid. Deze keer geen opgezette kalkoen die met pluimen in haar nek Viva La Diva keelt of een bende Finnen die met maskers van Barbara Dex iets met halleluja brullen.

Neen, België stuurt Tom Dice. Een kwal met een jeansbroek die, mocht er een bekertje van McDonalds voor hem op het podium staan, in een mum van tijd de kost van zijn outfit tiendubbel heeft terugverdiend.

Of wat dacht je van Servië? Een mensgeworden prostaat met er een flufken blond haar op geplakt die zingt over zijn leven in de balzak van Goran Bregovic.

Hoempapa, daar staat een
Nederlands vogelbekdier in de gang

Slovenië laat dit jaar zien wat je overhoudt als een duiveluitdrijving compleet mislukt. Je oren vragen direct asiel aan bij het horen van dit misbaksel.

Tot mijn grote spijt kan ik niets zeggen over de inzending van Nederland, omdat die gisteren al samen met het klein chemisch afval is opgehaald.

Tenslotte stuurt Zwitserland nog een aerodynamische verschijning die, naar het schijnt, na de laatste strofe van het podium wegflappert en zendt Spanje een knul die over chique tieten zingt en daarmee menig bejaarde schuur in brand doet vliegen.

Mijn voorspelling: goeie smaak - verveling, 0 - 6.