"Verdekke, nu besef ik pas waarom die journalist zo een brede glimlach op zijn smoel had", dacht Christian De Coninck. Hij zat met zijn vrouw naar Het Journaal van 7 uur te kijken. Na een zware dag deed dit echt wel de deur dicht.
"Die smeerlappen! En ik had nog zo gevraagd of het goed was!", riep hij luidop. Zijn vrouw keek hem verbaasd aan toen hij plots de televisie uitzette.
Het was voor Christian inderdaad geen makkelijke dag geweest. Zo rond half drie kreeg hij het telefoontje: "Kom zo snel mogelijk naar de EHSAL Hogeschool in Brussel. De pers is er al!"
Het duurde even voor hij door de dienstdoende commissaris kon gebriefd worden want een horde aan journalisten stond hem aan de ingang op te wachten. De vragen van de persgieren deden hem al iets vermoeden, maar toen de commissaris hem de details van het drama vertelde, zakte de moed hem echt in de schoenen.
Het zijn die kleinmenselijke drama's die zijn job het moeilijkst maakten. Een jongen van 22. Een goede student. Voorbeeldig in alle opzichten. En dan dat ene moment. Liefdesverdriet. Vijf verdiepingen hoog. Een schok voor de ouders. En de vrienden. Neen, dit is echt wel de zwartste kant van zijn job.
Maar hij moest erdoor. De camera's draaien en the show must go on... Zorgvuldig vertelde hij de journalist het verhaal. Zijn belangrijkste bekommernis was zijn betoog zo sereen mogelijk te houden. Hij dacht wel dat hij daarin geslaagd was. Maar waarom was die man achteraf toch aan het glimlachen? Hij voelde dat er iets schortte.
"Was dat ok?", vroeg Christian vertwijfeld.
"Prima, prima, dat kan zo op antenne.", was het antwoord.
En weer die lach. Neen, er was iets aan de hand. Hij voelde het.
Nu wist Christian dus waarom. Hij kon zich goed inbeelden dat er bij de VRT-redactie eens goed om gelachen werd. Neen, bedachtzaamheid kan je van die gasten niet verwachten. En straks nog op YouTube, vast en zeker... Oh, gosh.
Zijn vrouw legde haar hand op zijn been. Hij keek op. En met een blik die hem vertelde dat het allemaal veel erger had kunnen zijn, gaf ze hem een troostende knuffel.
"Ach...", zeiden ze beide.
Christian De Coninck
Christian De Coninck (1960) is commissaris en woordvoerder bij de Politie Brussel. Hij leidde onderzoeken naar moorden, zedenzaken, gewapende overvallen en diefstallen. De Coninck groeide op in de schaduw van de basiliek van Koekelberg. Hij beschouwt zichzelf als een Brussels ketje. In zijn literair debuut De Praagse connectie speelt Brussel een centrale rol.
Christian De Coninck debuteerde in 2007 met De Praagse connectie, waarvan de filmrechten inmiddels zijn verkocht aan Eyeworks. In 2008 verscheen Het Octopuscomplex. Beide boeken werden drie keer herdrukt.
Comments