Boek

Verboden boeken 01: De Duivelsverzen

Auteur	Salman Rushdie
Eerste Uitgave	1988
Uitgave	2003
Uitgeverij	De Morgen
Vorm	roman
Taal	Nederlands
Bladzijden	511 bladzijden
Gelezen	2003-11-19
Score	6/10

Inhoud

Nooit is er zoveel internationale verontwaardiging over een literaire roman geweest als over De duivelsverzen (1988) van Salman Rushdie. Zelden ook heeft een auteur zo ernstig geleden onder de publicatie van een van zijn romans. De duivelsverzen is een fascinerende, bij tijd en wijle uiterst humoristische mengeling van avonturen, dromen en mythes, van feiten en fictie, van religie, filosofie en literatuur. Centraal staat de strijd tussen goed en kwaad, belichaamd door twee mannen die op miraculeuze wijze heelhuids uit de hemel komen vallen, uit een gekidnapt vliegtuig dat op 10 kilometer hoogte tot ontploffing is gebracht. De aanwezigheid van de profeet Mohammed en de hoogst onconventionele manier waarop Rushdie in de roman met hem omgaat, zetten veel kwaad bloed bij moslims over de hele wereld. Het boek werd in veel landen verboden, en waar het niet verboden werd, was het omstreden. Ayatollah Khomeini sprak in 1989 de doodstraf uit over de schrijver; er werden in diverse landen aanslagen gepleegd op vertalers en uitgevers van de roman; en in India, Pakistan en Egypte vielen er doden tijdens massale bijeenkomsten tegen het boek. Rushdie is jarenlang genoodzaakt geweest een schaduwbestaan te leiden op een geheime, door de politie streng bewaakte plek in Engeland, maar hij heeft altijd geweigerd zijn boek te verloochenen.

Bespreking

I did not get it, or maybe it really is bad?

Never has there been so much international outrage on the subject of a single literary novel as with The Satanic Verses (1988) of Salman Rushdie. Reason enough for me to dive in the unknown and taste a little bit of controversy by reading this cursed work. This is likely to be the number one reason why people start reading Rushdie's book, proving that censorship has actually the opposite effect on sales. Why didn't the Ayatollah think about that, he?

The Satanic Verses is a by times fascinating, sometimes even funny mix of adventure, dreams and myths, facts and fiction. It playfully juggles with religion, philosophy and literature. Central is the struggle between good and evil, personified by two men who miraculously survive, without a single scratch, a drop of 10 kilometers out of the sky, following an exploded airplane towards the city of London. Both men try to go their own way in search of their identity. But nothing is more complicated, it seems.

The basic concept of the book is quite ingenious, but the implementation is a bit lacking behind. I had to start reading this book about three times before I was able to finish it, every time being disappointed by another part that was excelling in being boring as -seems appropriate- hell. Once I even threw it against the wall out of pure frustration, serious. With any other boring book a reader would quickly decide to simply stop reading and burn the book -seems appropriate too-, but the problem with this specific one is that it constantly gives you the impression that something really remarkable is bound to happen. Seduced by some inaccessible prospect you keep saying to yourself: "maybe next chapter I will start to understand what Rushdie means with this" and you flip over to the next page. I hope I do not completely spoil the book for you by giving away that the end just does not deliver at all.

There are some readable chapters though, like the one where a whole village starts on a crusade for Mecca and hopes that the Gods will split the sea to give them a way through. Though in the end it might not be worth the trouble. I must admit that I may not be very familiar with the Muslim culture to completely understand what this book is all about, but then again the people who do have this knowledge have maybe already burned their copy.