Mijn blog

Toen we zondag op safari waren bij de werf merkte Nick plots een troepje waterputten op. Zachtjes besloop ik de nietsvermoedende groep en merkte al gauw dat geen enkele groter was dan 8 000 liter. De volgende dag belde ik naar het bouwbedrijf waar ik te horen kreeg dat er inderdaad een 'vergissing' was gemaakt. In plaats van de gevraagde 10 000 liter hadden ze 'per ongeluk' een kleinere versie geleverd. Tja, indien we dat zelf niet hadden opgemerkt dan hadden we nietsvermoedend met een te kleine waterput geleefd. Want wie meet nu zoiets na? Wel, ik! Dat is zeker.

Ah, de laatste bouwlaag is bijna klaar. We kunnen nu beginnen dromen over ons dak.

Maar wacht! Morgen krijg je het verhaal van onze waterput te horen. En wat hebben we daarbij geleerd? Ten eerste: alle dagen de werf bezoeken. Ten tweede: ook op dagen dat je de werf niet bezoekt, de werf toch bezoeken. En ten derde: geen enkele dag overslaan om de werf te bezoeken.

Het is weer druk ten huize van Daelemans-Rombout. Zo druk zelfs dat ik niet eens de tijd krijg om mijn bouwblog up-to-date te houden. Daarom krijg je nu in uitgesteld relais een verslag van vorige week zondag. Ondertussen is de bouw al wat opgeschoten, maar daar hoor je waarschijnlijk de komende dagen meer van.

Er zijn twee momenten in het jaar waarop we ons kat niet zien: met oudjaar, want dan verschuilt ze zich onder de zetel omwille van het vuurwerk en tijdens het Eurovisie Songfestival, want dan loopt ze zover mogelijk de tuin in.

Uit medeleven voor onze vriendelijke viervoeter stelde ik zojuist voor om het geluid van de tv op 'mute' te zetten en de radio op Studio Brussel. "Dan hebben we én wat spektakel op tv én goeie muziek!", probeerde ik nog te argumenteren. Maar helaas, dit kon dit niemand overtuigen. En dat geboe had echt niet gehoeven!

Vermits ik dus nu mijn kat niet kan sturen: ziehier mijn verslag van een avond trommelvliesschade en navelpluisjesstaren.

• Letland: Wat kan er nu fout gaan als je vier gasten in glitterbroekjes steekt en wat flubber onderaan hun schoentjes plakt? Niets natuurlijk. Vrolijk liedje, echt wat puntjes waard. Trouwens, wie weet nog wat flubber is? 6 points.
• San Marino: "Echt een schoon en gevoelig gezongen lied waarbij ik steevast een traanje moet wegpinken en dat me over mijn ganse ziel beroert." Oh, sorry, ik was even naar een lied van Kate Bush aan 't luisteren. Is da gezaag op tv nu al gedaan? 1 point.
• Voormalige Republiek Macedonië: Mensen die mij kennen weten dat ik een zwak heb voor duetten tussen gladde strandjanetten en opgeblazen circustenten. Met achteraan twee ontsnapte olifanten. 0 points.
• Azerbeidzjan: Een mooie jongen die zijn vriendje heeft opgesloten is een glazen kist. Hmmm. Lekker kinky. Krijgt van mij de award voor beste act! Eek! Een vrouw! Weg! Doe die weg... Mijn ganse erotische fantasie naar de knoppen... 2 points.
• Finland: Wat als... we nu eens een paar vrouwen als man verkleden en op het podium laten huppelen, spreken we dan zowel de homo's als de hetero's aan? Nope, enkel de blinden met gehoorproblemen. 0 points.
• Malta: Een lief klein liedje zo te gebruiken in een reclamespotje van Mobistar, Proximus of Base. Misschien hadden ze dit dan toch beter opgespaard voor het reclameblok, want scoren zal het zeker niet. Lacht wel een beetje zoals Bart Peeters, dus daarvoor krijgt ie 2 strafpunten. 3 points.
• Bulgarije: Een weetje: sinds kort spelen ze F.C. De Kampioenen ook op de Bulgaarse staatsomroep. De ganse cast, inclusief Xavier en Carmen spelen hier hun begingeneriek: F.C. Champione. En nu genoeg commentaar, ik ga wat dansen. Yihaa!!! 7 points.
• Ijsland: De laatste tijd heb ik het nogal druk, dus even een dutje doen moet wel lukken. Dankjewel Ijsland. 0 points.

• Griekenland: Nog nooit ben ik gevallen voor de Griekse sound... ook nu niet... tot ongeveer de 12de noot! Doet mij denken aan "Kalasjnikov" uit de Emir Kusturica-film Underworld. En dat is het mooiste compliment dat iemand vandaag van mij gaat krijgen. 8 points.

  
  

• Israël: Wat als... je teveel vlees in een jurk propt? Dan krijg je iets dat de man van 't frituur met plezier in zijn vet gooit. Genoeg gehoord van deze zingende cervela. 0 points.
• Armenië: Als je wenkbrauwen opplakt dan zorg je best wel dat de linkse aan de linkerkant zit en vice versa. 0 points.
• Hongarije: Schattig knulletje. Je zou hem zo een knuffel geven. Leuk deuntje. En sympathiek dat zijn vriendje wat gitaar mocht playbacken. 4 points.
• Noorwegen: Dit is pas af. Schoon madam. Goeie beat. Mijn favoriet. En meer moet daar niet over geschreven worden. Tot zaterdag! 12 points.
• Albanië: Wat als... een paar dronken kroeglopers besluiten een lied te zingen? Yep, we weten dus al dat Noorwegen gaat winnen. 0 points.
• Georgië: Man zingt, vrouw zingt en Noorwegen rules! 0 points.
• Zwitserland: Naar het schijnt zijn ze ook in te huren voor huwelijken en verjaardagsfeestjes. Ik vond hun videoclip wel stukken dynamischer, maar dat komt waarschijnlijk door hun schoenen die op 't podium bleven plakken. 5 points.
• Roemenië: Ik heb dit lied gehaat. Ik heb dit lied verafschuwd. Ik heb moeten kotsen van dit lied. Maar toen dacht ik: "Ach, dit is Eurovisie!" Nu, ben ik dus fan! 10 points.

Dat was het. Slaap zacht (al is dit na het liedje van Romenië waarschijnlijk lange tijd niet meer mogelijk...).

Jawel, het is die zalige tijd van het jaar: de Eurosong-manie barst weer los ten huize van Nick en Geert. Terwijl ik dit schrijf, bereiden mijn dolende gedachten zich voor op het samenvloeien met de harmonie van ettelijke internationale chansons en het baden in een zee van ophitsende ritmes en fenomenale hoogtepunten van esthetiek.

Helaas, mijn weerbarstige muzieksmaak laat zich niet zomaar op non-actief zetten, dus zullen deze gevoelens wel snel plaats maken voor darmklachten van allerlei allooi.

Oei, ik zie al een vrouw verpakt in zilverpapier uit het podium stijgen: de eerste voorronde van het Europese liedjesfestival, editie 2013 is begonnen!

• Oostenrijk: Zie ik lichtgevende condooms? Yes, they shine... en nog even iets met een ventilator op 't einde. Ah ja, men vertelt mij hier dat er ook nog een madam aan 't zingen is. 1 point.
• Estland: Als ik een ballade hoor, dan trekt alle kleur uit mijn zicht weg. Oh neen, dat is blijkbaar de bedoeling. Ach, daar is die ventilator weer. Zingen, wat? Neen? 0 points.
• Slovakije: Dubstep is cool! Mannen in blinkende masker zijn cool! Liedjes met gasten die dansen zijn cool! Een camera's tussen de benen van een stretch-broek is supercool! Een vals kwelend vrouwmens neem je er dan maar bij. 6 points.
• Kroatië: Zes mannen op een podium, in veel te losse broeken en al maanden op droog zaad. Niet te verwonderen dat die verliefd naar elkaar beginnen loensen. Miserie, inderdaad. 0 points.
• Denemarken: De jongen met de kleine fluit oogst terecht gejoel bij het publiek. De bookmakers verven dit dood als de winnaar (?). Ze hadden beter iets verder dan zijn fluit gezien. 8 points.
• Rusland: Als ik een ballade hoor, dan zie ik allemaal lichtgevende ballen. Oh neen, dat is blijkbaar de bedoeling. Ach, waar is die ventilator nu? What if my ears would stop bleeding... 0 points.
• Oekraïne: Een trol draagt een frêle maar schone madame met een mooie stem op het podium. Lekker buikritme. Ik word er zowaar hetero van. Waar zijn hier nu die mannen in leer? 10 points.
• Nederland: Als ik een ballade hoor, dan zie ik vliegende vogels op 't podium. Oh neen, dat is blijkbaar de bedoeling. Ach, daar is die ventilator weer. 3 points.
• Montenegro: Eindelijk een land dat begrepen heeft dat de act belangrijker is dan de song! Dubstep is trouwens cool! Onverstaanbare rap ook trouwens. En ruimtepakken echt niet sexy. 12 points.
• Litouwen: Creepy gast, je zou niet willen dat ie verliefd wordt op jou. In my ass this is a real wiener of this fistifal. Hij draagt trouwens een grijze onderbroek. En heeft zwart schaamhaar. 7 points.
• Wit-Rusland: En neen, ik heb niet te dicht bij een kerstboom geslapen. Dat zijn echt wel mijn kleren. En mannen die salto's maken, dat hebben we nog nooit gezien, hé Sergio. 2 points.
• Moldavië: Als ik een ballade hoor, dan zie ik groeiende jurken. Oh neen, dat is blijkbaar de bedoeling. Ach, de ventilator is kapot. En kijk, die gasten hebben leren dansen in een stripclub. 5 points.
• Ierland: Er kan nooit genoeg leer op 't podium verschijnen! En ook nooit genoeg tattoo's! Ah ja, ontblote bovenlijven zijn cool! Dan vergeef ik die strandjanet alles, tenzij hij weer in beeld staat. 4 points.
• Cyprus: Als ik een ballade hoor, dan zie doorschijnende jurken. Oh neen, dat is blijkbaar de bedoeling. Ach troeli, steek die kapotte ventilator in uw *#!. 0 points.
• België: Daar zijn die lichtgevende condooms weer! Waarom hadden ze niet gewoon een van die dingen over zijn smoelebakkens getrokken. Mooie PWA-danseressen rechtstreeks uit de werkwinkel. Een welverdiende: 0 points.
• Servië: Er is voor alle fetisjisten gezorgd deze editie - ook de nursing-freaks komen aan hun trekken. 0 points.

Voila, dit zijn mijn overpeinzingen voor vandaag. Slaap zacht...

De monotonie is doorbroken! Jawel, de metsers zijn begonnen aan de tweede kleur.

Het is donderdag 16 mei 2013. 22:12 CET om exact te zijn. Buiten dommelt een mooie lentedag zachtjes in slaap. Maar daar is weinig van te merken in de huiskamer van een kleine 20 miljoen Europeanen. Uit hun televisietoestellen weerklinken immers de laatste noten van het sympathieke, maar toch iets te knuddige liedje van Zwitserland. Inderdaad, de tweede semifinale van het Eurovisie Songfestival 2013 loopt op haar einde. Niet iedereen is nog even alert want een groot deel van de fans ligt al comateus doorgezakt in de zetel met open mond en een straaltje kwijl langs de kin. De anderen onderdrukken voor de zoveelste maal een geeuw en schuifelen nog even in de hoop om de nu pijnlijke druk beter over hun bilspieren te verspreiden.

Dan weerklinkt "we're together you and me..." gevolgd door nog drie krachtige drumslagen. Het door Prozac gesponsorde publiek in de Zweedse Malmö barst voor de zoveelste keer uit in een hysterisch geloei. Camera's vliegen over het publiek en zwierige grafiek kondigt op de miljoenen schermen het begin van het volgende tussenstukje aan. Niemand waagt het nog om de diepere betekenis te achterhalen van die waterzooi aan mooie beeldjes. Deze keer is het iets met koeien en een tiener met een warrig kapsel zittend op een basgitaar. Tja.

En dan is het de beurt aan Roemenië. Een zanger die in een vorig leven iets weg had van een seksloze Robert Downey Jr. klimt op de bühne en wringt zich door wat dansend jong bloed. De moe getergde cd-speler speelt een typische Eurovisie melange van up-tempo-boenk-flam-pets, iets wat compleet vreemd is aan de choreografie van de swingende koppeltjes. Onze zanger begint aan zijn dagtaak en brengt, onder begeleiding van enkele door Koen Crucke gepatenteerde gestes, zijn aria ten berde met de woorden: "like a mountain in the sky, love is high, so high".

Maar dan opeens... zonder waarschuwing, zonder aanleiding... besluiten zijn testes dat het indalen toch geen bijster goed idee was en kruipen knus weer in hun warme nestje. Een enkele teug adem krijgt plots de onhoudbare ambitie om zijn vriendjes van de lage noten in de steek te laten en hogere oorden op te zoeken.

Europa schrikt wakker! De in coma belande kijker verslikt zich in zijn kwijl en de wiebelende volharder tuimelt de zetel uit. Menig jeugdtrauma ziet plots het levenslicht, enkele trommelvliezen houden het voor bekeken. Even wordt de ondraagbare monotonie van het zoutloze-liedjes-concours verbroken.

Maar even snel als het opkwam, is dit gevoel ook weer verdwenen. Als twee dagen later Noorwegen als grote winnaar uit de bus komt, is iedereen de inzending van Roemenië al weer vergeten. Wat toen echter niemand besefte, is dat die gruwelijke noot op die avond zijn reis begon doorheen het universum om jaren later door een redelijk vijandige buitenaardse mogendheid te worden geïnterpreteerd als de strijdkreet der strijdkreten. Na een kort beraad stuurden zij hun grootste oorlogsschepen naar die derde rots rond de zon met alle nefaste gevolgen van dien.

Jaren later zullen historici het eens worden dat op 16 mei 2013 om exact 22:15 CET het begin van het einde van onze wereld werd ingezet.

En wij waren erbij!

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=8pNEEb6dzi8]

Zolang er nog geen trappen zijn, is het niet evident om ons eerste verdiep in beeld te brengen. Gelukkig staan er nu nog steigers waarop ik kan klimmen.

En dan heb je eens een dag geen zin om nog naar de werf te gaan en woeps daar staat het eerste verdiep al te pronken.

We hebben al kennis kunnen maken met onze toekomstige overbuur en werden al getrakteerd op een eerste deel van zijn horror-bouwverhalen. Straffen toebak inderdaad want hij ligt ondertussen al in proces met de aannemer. Het leedvermaak ontgaat ons helemaal want wij beseffen maar al te goed dat we dezelfde aannemer hebben.

Maar geen tijd voor stress nu het eerste plafond een feit is.